Fire

Thursday, June 02, 2005

نه! نباید اولین اصول دوست داشته شدن را از یاد برم
حتی آنهایی که مستانه رقصیدن‌ات راعشق می‌ورزند در تندبادهای زنده‌گی قدمهای محکم‌ات را طلب می‌کنند و شانه‌های استوارت را چون تکیه‌گاهی برای جسم خسته‌شان
آنها فراموش می‌کنند که روحهای مست و دیوانه را چون اسبهای وحشی تنها در کوهستانهای مرطوب می‌توان یافت و اینان را از زیستگاه آدمیان فاصله‌ای بسیار است

Aatashdan

Satgean

پ.ن خواستم شعری از اخوان که تمام شب نجوایش می‌کردم را اینجا بگذارم، دیدم همه‌ی جوادها شعر می‌نویسند و کپی می‌کنند،‌پشیمان شدم۰

اگر ایدئولوژی‌ای برای زیستن -بدان معنا که در دین تعریف می‌شود- نداشته باشی ارزش‌های زنده‌گی چیزی مانند غذاهای محلی می‌شوندکه به هر جایی می‌روی شکل و مزه‌ی خاص خود را پیدا می‌کنند.و گر کسی باشی که در طول زنده‌گی‌ات برای آراستن خویش به این ارزشها جنگیده است، در رفتن از فرهنگی به فرهنگ دیگر وجود پیشین خویش را له شده خواهی یافت چون هیچ کس به آراسته‌گی‌ات از آن ارزش‌ها پشیزی نخواهد پرداخت... پس با خود به فکر می‌نشینی که آیا بیهوده بود همه‌ی آن رنج‌هایی را که برای اینگونه بودن متحمل شده‌ام!؟ و گر کسی باشی که جرات پذیرفتن شکست واشتباه ‌ را دارد در می‌یابی که بیهوده بوده است و تو برای

هیچ از ذره ذره‌ی وجود خویش صرف کرده‌ای۰

Satgean

khili ba in 2 ta weblog hal kardam :)

Posted by: paniali / 6/02/2005 11:49:00 a.m.

Comments-[ comments.]

Comments: Post a Comment